Τρία χρόνια πριν ήμαστε απόφοιτοι Δημοτικού και το Γυμνάσιο αποτελούσε ένα νέο μονοπάτι που καλούμασταν να εξερευνήσουμε. Μια μέρα γνωστοί και άγνωστοι βρεθήκαμε στη ίδια αίθουσα. Όλοι άρχισαν να μας αντιμετωπίζουν σαν μια ομάδα. Ξεκινήσαμε να αναλαμβάνουμε ευθύνες για τα λάθη των άλλων και να θυσιαζόμαστε για την ομάδα. Περάσαμε στιγμές άγχους , ανακούφισης, απογοήτευσης, λύπης και χαράς.

Είναι πράγματι περίεργο γιατί με άτομα, τα οποία αρχικά μας ήταν παντελώς ξένα, εξελιχτήκαμε και μεγαλώσαμε μαζί, σωματικά και πνευματικά. Μάθαμε, μαλώσαμε, γελάσαμε και κλάψαμε … Όλα αυτά μαζί. Σε αυτά τα τρία χρόνια αναπτύξαμε φιλίες , σχηματίσαμε παρέες, ήμασταν ο ένας το στήριγμα του άλλου. Αλλά κυρίως, το πιο ανθεκτικό στον χρόνο, γίναμε άτομα με αναμνήσεις. Μέρες σαν τη σημερινή μας υπενθυμίζουν πως οι αναμνήσεις είναι το μόνο πράγμα που μένει στο τέλος . Πιστεύω πως όλοι μπορούμε με αυτοπεποίθηση να πούμε ότι έχουμε πολλές αναμνήσεις να μοιραστούμε και να θυμόμαστε.

Σήμερα λέμε «αντίο» σε μερικούς από εμάς που θα αλλάξουν σχολείο  και αποχαιρετούμε ακόμη εσάς. Αποχαιρετούμε τους καθηγητές μας , το σχολείο μας και τα γυμνασιόπαιδα που ήμασταν αυτά τα τρία χρόνια. 

Ας ευχαριστήσουμε, λοιπόν, τους εαυτούς μας και την ομάδα που φτάσαμε ως εδώ ενωμένοι. Ας ευχηθούμε σε όλους μια δυναμική και αξέχαστη συνέχεια σε ό, τι και να κάνουν. 

Ήμασταν οι μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου 2022-2023 και έτσι σας αποχαιρετούμε. 

Καλό καλοκαίρι!

Κωνσταντίνα Αργυρίου, μαθήτρια της Γ΄ Γυμνασίου